Geen zelfvertrouwen? Actie!

Het gaat niet om zelfvertrouwen, het gaat om de actie die je kunt doen. Het zelfvertrouwen volgt dan later wel. Zonder de actie bouw je ook geen zelfvertrouwen op. Vaak kom ik mensen tegen die graag eerst zeker willen weten dat… en daar gaat het mis. Als je wacht met actie nemen totdat iets er al is, dan ben je altijd te laat.

Of dit nu met grenzen is of iets dat je graag wilt. Bijvoorbeeld als je iemand aan zou willen spreken. Een leuke dame of man. Dit kan best spannend zijn, een vreemde aanspreken. Zolang je het niet doet, wordt het niet beter én heb je ook nog eens je kans gemist. Op het moment dat je het wel doet, maakt de uitkomst niet zoveel uit. Het doen is al een boost op zich. Ook als de andere partij aangeeft geen interesse te hebben.

Het vaker leuke (vreemde) mensen aanspreken maakt dat ik me daar heel ontspannen in kan voelen. Gesprekken lopen automatisch met een fijne flow en een voelbare verbinding. Laatst, met ons teamuitje, hebben we de spanning nog even wat meer opgevoerd. Willemijn en ik hadden een leuke structuur bedacht om eens lekker buiten onze comfortzone te gaan.

En oncomfortabel was het. Net als het filmpje hieronder: hand in hand meelopen met iemand die je niet kent. De aanloop naar het meelopen überhaupt is interessant. Mijn hoofd ging aan: wat nu als?? Iemand boos wordt, agressief wordt, heel erg klingy blijkt te zijn, me niet meer los wil laten? Wat als die ander dan mijn nummer wilt en ik deze dan niet wil geven?

Ik ademde in….ademde uit. Zag vergelijkbare processen binnen ons team. Willemijn had inmiddels iemand gespot en ging ervoor. We vroegen ons na een tijdje af of we haar nog zouden zien, ze was inmiddels bijna uit ons zicht verdwenen. Stralend kwam ze terug: ‘dit is gaaaaaaf!!’ Ik merkte dat ik een kriebel in mn lijf voelde. Ik wil ook!

Dus nam ik het volgende loopje met een vriendelijke meneer die naar een festival bleek te gaan. Hij was even verbaast dat ik zijn hand pakte. Hij bleek ook nog eens alleen Engels te spreken, gelukkig red ik me prima in die taal. Uiteindelijk liepen we een stukje met elkaar op. Leuk gesprekje.

Adrenaline door m’n lijf, blos op m’n wangen en een grote glimlach. Ja…dit ís gaaf!

De rest van ons team volgde, allemaal spannend en giechelig, maar verbaast over wat het uiteindelijk doet en hoe leuk dit kan zijn.

Dat zelfvertrouwen is er niet vooraf. Het komt achteraf. Na de actie.

Hier een (Amerikaans) filmpje van een dame die hetzelfde doet #Inspiratie: