Blog

Is het met een hoogtepunt? Deze vraag is altijd weer een dieptepunt in mijn carrière als tantramasseuse. Wat jammer dat er nog zo veel ruis is over wat een tantramassage is of kan zijn. Niet gek overigens dat deze vraag gesteld wordt. Er worden immers ‘tantramassages’ aangeboden met een hoogtepunt. Dat is echter geen tantramassage, maar een erotische massage . Ook Google kent het verschil niet. Als je zoekt op erotische massage Nijmegen komt mijn site steevast bovenaan. Dat kan ik wel uitzetten, maar dan moet ik eerst advertentiekosten betalen. Misschien is een erotische massage vergeleken met een tantramassage een klein verschil in de mind van sommige mensen, maar een enorm groot verschil in mijn wereld. Een tantramassage gaat over vertragen, overgave, voelen, energie die stroomt, ontspannen, emoties die voorbij komen rollen als golven van de zee, in slaap vallen, moe zijn of energetisch helemaal opgeladen. Een tantramassage gaat over in het moment zijn, je kwetsbaar durven opstellen, jezelf openen, gezien-gehoord-gevoeld worden, vasthouden en vooral ook loslaten. Helemaal zijn zoals je bent. Een tantramassage maakt je bewust van wat er gevoeld mag worden, waar je naar verlangt of juist bij weg wilt. Een tantramassage kan schaamte omhoog brengen, frustratie, angst en verdriet. Een tantramassage laat je genieten van je lijf. Jouw lijf (niet mijn lijf dus!). Een lijf dat je al vele malen gedragen heeft, door weer en wind, goede en slechte tijden, die je voedt met gezonde of ongezonde producten en beweging. Het is zoveel meer dan ‘is het met een hoogtepunt’. Dat hoogtepunt doet er helemaal niet toe. Juist omdat een tantramassage in het moment is, met jouw lijf, zachte aanrakingen en zijn met wat er is. En ja… als je dan toch écht dat hoogtepunt móét hebben, omdat je denkt dat dat het ultieme is, dan zal ik vriendelijk aangeven dat ik dat niet doe. Er is echter wel een uitzondering: Het komt een enkele keer iemand binnenwandelen met de opmerking dat het bij hem ‘nogal snel gaat’. Ik heb 1x meegemaakt dat iemands energiesysteem zo in de war was dat dit al gebeurde toen hij op zijn buik lag en ik mijn handen op zijn schouderbladen legde. De eerste aanraking in de massage. Mocht dat bij jou zo zijn, voel je vrij om dan wel te komen voor een massage. Deze massages kunnen je energiesysteem weer in balans brengen. Zodat de angst, de schaamte en frustraties van deze vroege ejaculaties verminderd en misschien zelfs helemaal verdwijnt. Want ook dat mag er zijn.

Fysieke pijn helpt BAM, daar lag ik dan. Plat op mijn rug in het zand. Geen zachte landing. Geschrokken. Mijn ogen opengesperd. Oude beelden vlogen voorbij. Ik zal toch niet weer…??? Voorzichtig beweeg ik, ga op m’n knieën zitten. Voel de pijn in mijn onderrug. Inmiddels voel ik mijn ogen vochtig worden. Gelukkig, het is niet zo erg als toen. Ik kijk op, geschrokken gezichten en vragende ogen. ‘Kan je staan?’, ‘gaat het?’, ‘dat was heftig!’ . Ik val niet zomaar van een paard. En als het dan een keer zo is, dan ziet het er vaak ook heftig uit. Ik kan staan. Ik kan lopen. Ik knipper met mijn ogen, voel de emotie en adem erdoorheen. De tranen stromen nog niet, ik geef wel aan dat ik geschrokken ben. Ik wil niet meer op dat paard, maar stap wel op een ander paard. Ik voel geen angst. Wel vertrouwen. Het is goed. De dagen daarna doe ik een bijzondere ontdekking. Ik was de laatste tijd nogal bezig in mijn hoofd. Vooral met commentaar geven op mezelf dat ik iets niet goed genoeg doe. Niet genoeg het huishouden, de verkeerde vrije tijdsbesteding kies, te weinig buiten kom, te weinig beweeg. Ik merkte dat dit een weerslag had op mijn humeur en het beeld dat ik van mezelf had. Nu, na die val, met spierpijn, een pijnlijke plek op mijn rug en een zwaar voelend heiligbeen heb ik ineens een excuus voor mijn hoofd om precies hetzelfde te doen als daarvoor. Maar nu zorg ik natuurlijk goed voor mezelf, geef ik mezelf complimentjes dat ik zo goed bezig ben en voel ik me dus ook beter over mezelf. Ondanks de pijn. De oordelen die ik eerst had verdwijnen als sneeuw voor de zon. Vervelend zo’n val. Heel fijn om te merken wat mentale kracht doet. Wat de invloed is van mijn dialoog met mezelf in mijn hoofd. Wat fijn dat ik gevallen ben. Mag meemaken wat een andere dialoog in m’n hoofd met me doet. Bewust maakt van vervelende dingen met fijne bijkomstigheden.  Krijg ik toch zomaar een cadeautje waar ik niet op zat te wachten! Foto: kaartje dat ik een week later blind trok tijdens een cursus familieopstellingen. Toeval?

Een vleugelslag van een vlinder kan een tsunami veroorzaken - Het gaat om verbinding Het zijn uiteindelijk niet de grote dingen die het leven mooi maken. Ja natuurlijk doet dat ook iets. Een nieuwe auto, mooie kleding, een nieuw sieraad, een groter huis. het heeft allemaal iets. Het is allemaal fijn en leuk. En als je het niet hebt, wordt de waarde ervan nog groter. Als ik kijk naar mijn herinneringen, dan blijven vaak de verbindingen over. Juist die kleinste dingen waardoor mijn lijf zich net wat meer ontspant. Mijn mondhoek net een beetje meer opkrult. Mijn lijf net wat dieper ademhaalt. Dat oogcontact waardoor ik voel dat ik echt gezien word. Bij mijn huis is het de herinnering aan de mensen die hielpen met schilderen, zomaar spontaan, heel veel mensen. Het voelde hartverwarmend. Ik voelde me onderdeel van een groep zeer waardevolle mensen. Mijn eerste auto leende ik uit aan mijn broer. Waarmee hij op vakantie ging samen met zijn fantastische vrouw. We hadden het er laatst nog over. Het was zo’n belangrijk gebaar voor hem. Mijn favoriete cd gaf ik aan een collega die altijd met me mee naar huis reed na een dag werken. We zongen vaak keihard mee met de liedjes. Zij vond de cd geweldig en had deze zelf niet. De blik in haar ogen toen ik haar die cd gaf vergeet ik nooit meer. Mijn eerste vakantie, helemaal alleen op reis, in Ierland, een paardrijtrail waarbij ik aansloot bij een internationaal gezelschap als enige Nederlander. Ik was 22, stond altijd buiten de groep en koos er bewust voor om eens midden in zo’n groep te springen. Het plezier dat we samen gehad hebben, de liedjes die we zongen. De reis zelf was prachtig, ik herinner me meer het gevoel dat de verbinding en het er midden in staan me gaf. Een jongetje in de klas (toen ik nog juf was), verstopt onder de tafel, omdat een andere juf boos was geworden op hem en hij even niet meer wist wat hij moest doen. Om daarmee te gaan zitten, het samen op te lossen en dan de opluchting op dat koppie te zien. Een ex-vriend die altijd over m’n rug kriebelde als we naar een film keken. Ik kan dat nog steeds weleens missen. Een vriendin de speciaal langskomt omdat ik het moeilijk heb, dat appje van die vriend toen ik laatst er helemaal doorheen zat, iemand die mijn verhaal hoort, een hart onder de riem steekt op een hele fijne manier, terwijl ik haar nauwelijks kende. Een vriend die ziet dat ik verdrietig ben, gefrustreerd raak en ervoor gaat zitten: ‘vertel het maar meisje’. Te weten dat wat ik zeg een plaatsvervangend verhaal is, pijnlijk kan zijn om te horen, weten dat ik het groter maak dan het is. Hét kenmerk van een trauma dat geraakt is. Hij blijft bij me, hoort me, ziet me, vat het vooral niet persoonlijk op, helpt me terug in mijn lijf en laat me opnieuw beleven dat verbinding er juist is als alles moeilijk lijkt te zijn en fout lijkt te gaan. Het pure, zonder opsmuk, authentiek zijn. Zonder maskers op te zetten, helemaal zoals het is, zonder het mooier te hoeven maken. De gouden parels van het leven zitten voor mij in die kleine gouden momenten waarbij er verbinding gevoeld wordt. Je haalt het niet door sneller en meer te werken. Je krijgt het niet door meer of duurdere spullen te kopen. Het zit in dat ene gesprek. Dat oogcontact, die knuffel en de diepe zucht. De zucht die vertelt dat iemand weer meer ruimte in zijn of haar systeem heeft gekregen. Met deze verbindingen, pure verbindingen, worden levens veranderd. Ontspannen zenuwstelsels, ontstaat er meer vertrouwen. Het lijkt zo klein, maar het is zó groots. Een vleugelslag van een vlinder kan een tsunami veroorzaken. Dit soort verbindingen zijn van die tsunami’s. 

Hou me gewoon maar even vast Elke massage is weer bijzonder. Een geheel eigen reis, speciaal voor dat moment. Het kan intiem, verbindend, ontspannen, vrij voelen. Sommige mensen vinden tantra vooral met seksualiteit te maken hebben, zo zonde, want het is zoveel meer dan dat. Seksualiteit hoort bij het leven het is er onderdeel van, opwinding kan er bij een massage zijn, maar dat hoeft helemaal niet. Het is lekker warm in de Massagekamer, heerlijk tijdens de koude dagen, ook fijn als het buiten al lekker warm is. Warmte maakt dat ik als vanzelf makkelijker mijn lijf in zak. Mijn spieren ontspannen automatisch net wat meer dan in de kou. Ik begin en eindig de afspraak altijd met een (geklede) knuffel. Soms hou ik mensen vast in een omarming tijdens de massage. Intiem? Ja, dat kan het zijn. Seksueel? Zelf dat kan dan soms zo gevoeld worden. Vaak komt er tijdens zo’n moment verdriet omhoog, trillingen, een diepe zucht en merk ik soms dat iemand nog meer in mijn armen wil kruipen. Vaak heeft dat juist helemaal niks met seksualiteit te maken. Laatst hoorde ik terug: ‘dit heb ik zo gemist bij mijn moeder en nu was t er ineens, bij iemand die ik nog geen vijf minuten kende!’ Verbazing dat dit er mag zijn. Als iemand een maand later weer terug komt hoor ik vaak dat precies die vasthoudmomenten levensveranderend zijn. Mensen die door een tantramassage en/of zo’n vasthoudmoment zo in hun lijf zijn gezakt en tot rust zijn gekomen, durven zich ineens veel meer open te stellen voor de wereld, voelen zich vrolijker, durven daardoor authentieker en puurder te zijn. Ze merken dat daardoor de verbinding met geliefden verbeterd. Soms al na één sessie, soms na een aantal sessies. Zeker bij partners valt dit op. Sommige partners hebben er weerstand tegen dat hun man naar een tantramassage gaat. Begrijpelijk, zeker als je alleen de negatieve of hele seksuele verhalen over tantra hoort. Na een aantal keren wordt er soms schoorvoetend toegegeven dat het ook hun veel brengt: Een partner die opener en vrolijker in het leven staat. Een partner die kwetsbaarder communiceert, fijner gaat aanraken en zich meer ontspant en overgeeft als hij zelf aangeraakt wordt. Dit heeft overigens niks met mij als persoon te maken, deze kwaliteiten zitten al in je. Ik ben wel iemand die dit omhoog kan halen. Ontspanning kan brengen, daar waar het spannend is. Leren dat je je kwetsbaar op mag stellen en dat de wereld dan niet vergaat, maar juist fijner wordt. Ik hou je gewoon even vast. Op het moment dat dit zo ontstaat. Op het moment dat jouw lijf daarom vraagt. Niet omdat het moet, niet omdat het bedacht is dat dit helpt. Wel omdat het kan, omdat het mag en soms zo passend is in wat er op dat moment is.

Ja, ik wil… een blog uit 2019 Trouwen! Ja…dát wil ik… dat wilde ik al toen ik een meisje van 16 was. Ik zag het al voor me… met een leuke, mooie, vriendelijke, liefdevolle man. Een koets met 2 (of nog leuker 4!) paarden, zelf rijden was voor mij ook een optie. En…een prachtige jurk aan. Het liefst zo eentje met zo’n hoepel, waar je in verzuipt, met laagjes tule, een sluier, haren en make-up mooi (ondanks de traantjes hier en daar), een gelukkige glimlach en een stralende dag. Vervolgens zou ik een geweldige huwelijksnacht krijgen, waarna er 2.2 kinderen geboren zouden worden, een jongen én een meisje. In een leuk huisje wonen. Ik zou 3 dagen werken, natuurlijk werk waar ik zwaar gelukkig en stralend mijn passie kon laten zien (die passie…ben ik overigens nog steeds aan het ontdekken…ik kom er steeds meer tegen ) Nu heb ik de afgelopen anderhalf jaar mijn moederdroom uitgezocht door een bewust alleenstaand moedertraject in te stappen. Helaas ben ik niet zwanger en voor nu voelt het niet goed om nog meer pogingen te doen. De afspraak met mezelf was 2019…of niet. Wel had ik nog een andere droom. Waarbij het ook handig is om samen te zijn. Net als met die kinderwens. Die prachtige bruiloft. Of liever: die prachtige jurk. En daar…heb ik gehoor aan gegeven. Samen met nog 3 andere vriendinnen gingen we naar Nikki’s bruidsboetiek in Den Bosch (www.nikkis-bruidsboutique.nl). En wat een geweldige dag hebben we daar mogen beleven! Er hingen heel veel bruidsjurken…en we mochten die állemaal aan. Van de soepjurken tot vintage, van kleurtjes tot maagdelijk wit. En dat allemaal met een hapje, een drankje en de gezellige interventies van Heidi, de eigenaresse van de boutique. Omdat er geen druk op zat van een echte bruiloft, konden we daar heerlijk staan uitproberen. Ik leerde dat strapless jurken me ongelooflijk goed staan (terwijl ik strapless dus altijd verschrikkelijk vond), elke jurk die ik aandeed stond me prachtig (goed voor mn ego), ik voelde me alleen niet in elke jurk even happy. Een beetje stout, een beetje seks, een beetje van mn oma, een beetje kleur, een beetje strak, een beetje wijd, een beetje zeemeermin, een beetje strand, een beetje sisi, een sluier…een boeketje…een tiara…een kettinkje…zo’n bandje voor om je been… Het was er allemaal. We hebben daar staan genieten. Jurkje aan, jurkje uit. In het ondergoed, dwars door de winkel heen. We waren er tenslotte toch. Even bruid voelen. En ja…dat was leuk. Ik zou het zo nog een keertje doen. En ja…het raakt ook…de droom van toen ik 16 was is niet uitgekomen. Maar hé… wie weet wat een shit dat dát geworden was… en tjonge… wat heb ík hiervan genoten! Ik opteer bij deze voor fotomodel. Mocht je nog iemand nodig hebben voor een shoot… Inmiddels kan ik zeggen: ik kan dit…én ik vind het nog leuk ook! Ja, ik wil! Hieronder nog enkele bruidsfoto's...zijn ze niet mooi???

Veel mensen hebben het niet eens in de gaten. De spanning die in het zenuwstelsel zit. De stress van elke dag. Dingen doen en regelen. Pas als het oploopt, spanning wordt en het teveel blijkt te zijn, dan pas worden sommige mensen wakker. Gaan ze iets veranderen in hun leven. Een tantramassage kan daar een begin van zijn. Of liever al eerder, voordat je in de (over)spanning schiet. De massage zorgt ervoor dat je in je lijf zakt. Je kan letterlijk voelen dat je lijf zich opent. Opent voor de rust, opent voor het even niks hoeven, genietend van aandacht en aanraking. Soms merk ik dat mensen gaan zuchten, ademhaling die dieper en/of intenser wordt. Emoties die soms loskomt, vaak ontroering door de liefde, verbinding en nabijheid die gevoeld wordt. Een veel gehoorde klacht is dat de tijd zo snel gaat tijdens een massage. Vaak wordt gezegd dat het heerlijk is om alleen met dit moment bezig te zijn. Helemaal te mogen zijn zoals het is.  Mensen die vaker komen merken dat ze steeds dieper in ontspanning komen. Afhankelijk van wat ze meemaken in de periode tussen de massages door, zakken ze vaak ook sneller de massage in. Waar de eerste vijf minuten het hoofd nog stormt, komt dat langzaam tot rust, net als de rest van het lijf. Om te laten ontstaan wat er in het moment ontstaat. Zonder meer te hoeven dan er is, of jezelf tegen te houden in wat er is. Mogen genieten van je lijf en de liefdevolle aanraking van een ander persoon zorgt voor de aanmaak van stofjes in je lijf waardoor je je lekkerder in je vel voelt zitten. Een gevoel wat soms nog dagen daarna aan kan blijven houden. Het is juist die aanraking die ervoor zorgt dat je zenuwstelsel rustiger wordt, ontspant. Doordat je beter in je lijf zit, voel je beter wat wel en niet bij je past. Dan kan je makkelijker kiezen, voel je je daardoor ook zekerder, omdat je lijf het je feilloos heeft laten voelen. Reacties worden zachter en milder, omdat je lijf de ruimte heeft gekregen om te zakken, te voelen, te ontspannen.

Een proces vol overgave Heerlijk genieten, ik voel me veilig, in het moment. Alles gaat traag, stroperig, zacht, wat harder, kietelend, knijpend, strelend. Sensueel. Ik zucht en ontspan, ik voel me nog iets verder wegzakken. Nooit geweten dat dit kon, dat dit er is. Dat ik hiervan mag genieten, van mijn lijf mag genieten, van de handen van een ander. Ik hoeft niks, de strelingen zijn liefdevol doelloos, het gaat nergens heen en nergens naartoe. Mijn lijf geeft feilloos aan wat het nodig heeft qua snelheid en kracht. Tergend langzaam, wat nagels op mijn huid, een zuchtje wind in mijn nek omdat er net iemand in blaast. Een zachte kreun. Mijn lijf draait zich als vanzelf om. Een arm gaat omlaag, de andere arm onder mijn hoofd, mijn benen liggen precies goed, zodat ik ontspannen kan liggen. Mijn energie roert zich, stroomt door mijn lijf. Tijdloos, doelloos, altijd aanwezig. Raakt verdriet, ik huil dikke druppels tranen zonder te weten waarom. Ze zijn ineens weer weg. Nog een zucht, een rilling door mijn lijf. Als smeltend ijs zak ik nog een stukje dieper weg. Er komen beelden voorbij in mijn hoofd. Half afgemaakte dromen. Het lijkt alsof ik in slaap val, maar dan net niet helemaal. De handen volgen nog steeds mijn lijf. Soms ontspannend, soms opwindend, soms moet ik ineens even lachen of huilen. Het mag er allemaal zijn. Het is goed. Een tantramassage kan magisch zijn. Een minivakantie met allerlei gevoelens en sensaties. Het kan confronterend zijn. Mag dit er zijn? Mag ik hier van genieten, dit allemaal ontvangen? Het frustreert me dat ik niks terug mag doen! Dat kunnen voelen, daarmee zijn, het ok vinden dat het frustreert, het ok vinden dat ik mag genieten is een proces. Een proces waarbij er overgave is aan dat moment. Het durven bewegen met het lijf, zodat het kan aangeven wat het nodig heeft. Helemaal in het moment zijn, zonder de zorgen voor later of de herinneringen van daarvoor. Het is een helend proces. Het eigen lijf kunnen voelen, zonder erom veroordeeld te worden. Precies zoals het is in dat moment.  NB: dit is in de ik-vorm geschreven. Bij deze tantramassages masseer ik jou en is er een mogelijkheid dit proces zelf te ervaren. De massage kan bij jou een andere uitwerking hebben, afhankelijk van dat moment.

Klussen! De Hartsutra We waren aan het klussen bij de tantraschool waar ik was aangesloten. Daar was ik (november 2024) een soort ‘opzichter’ om het overzicht te houden en mensen aan te sturen. Iemand uit onze community gaf mij een prachtig meetlint. Niet eentje waar je nog mee kunt meten, wel eentje met de Hartsutra, iets dat mij enorm helpt als ik ergens in vastloop. Vandaar dat ik deze graag met jullie deel!

Het verschil tussen een grens en een muur De uitleg van het verschil tussen een grens en een muur kwam ik laatst tegen bij een tantra festival waar ik onlangs aan deelnam. Ik vond het zo’n prachtige en duidelijke omschrijving dat ik het graag met jullie wil delen. Grenzen. Wat zijn grenzen eigenlijk? Landen hebben grenzen. Mensen hebben de grens. Wij hebben bijvoorbeeld de grens van ons lichaam in de vorm van onze huid. Elke cel in ons lichaam heeft een eigen grens. Een grens in fluïde. De ene keer is die er wel, de andere keer is het er niet. Soms staan de grenzen open, soms gaan ze dicht. Het is niet iets wat vast staat, maar waar doorheen gegaan kan worden. Je kunt naar binnen en je kunt naar buiten. Dat is een grens. Een muur is wat anders. Het is stevig gebouwd, gaat nergens heen, is stabiel en veranderd niet. Je knalt ertegenaan, soms ontstaat er een klein kijk gaatje, maar die kan zo weer dichtgestopt worden. Je kan alleen met grof geweld door een muur heen gaan. Iets dat nooit meer op dezelfde manier hersteld kan worden. Waar de grens ademt, beneemt de muur de adem. Waar de muur stabiliteit geeft, zorgt het er ook voor dat er niks naar binnen of naar buiten kan. Waar de grens onzeker is, altijd veranderlijk, ontstaat het onderzoek en experiment, waar is de grens nu? En nu? En nu. Voor mij voelt een muur als star en donker, waar een grens het licht uitstraalt. Een licht dat mensen in de zon zet: je mag zijn zoals je bent, op elk moment. De grens zegt namelijk alles over wat die persoon nodig heeft en niks over mij als ontvanger van een grens (ook andersom: het zegt alles over mij als ik een grens aangeef en niks over de persoon tegenover me). Tegen muren botste ik aan, wilde ik vroeger steen voor steen afbreken. Ik ben ermee gestopt. Tegenwoordig werk ik met grenzen en voel ik dat die steeds net een beetje anders zijn. Afhankelijk van het moment, van wie er tegenover me zit, mijn mood, de flow.  Ik heb ontdekt dat ik het heerlijk vind om met mijn eigen grenzen te spelen. Steeds weer nieuwsgierig in wat ik daar dan weer in tegenkom. Het maakt dat ik mezelf steeds beter kan accepteren, mezelf beter leer kennen en makkelijker en liefdevoller kan reageren.